Hallo lieve trouwe volgers ♥♥♥ ,
pijn , pijn en nog eens pijn in mijn hele lijf .
Bloggen zit er voorlopig nog niet in .
Gaat ook absoluut niet , pijn overheerst momenteel mijn leven .
Geen enkele medicatie wat verlichting brengt .
Wil jullie wel allemaal bedanken voor het trouw bezoeken
van mijn blogje en alle lieve berichtjes die jullie hebben achter gelaten .
Plaats hier onder een gedicht dat ik wel zeer toepasselijk vind .
Ik denk niet dat mensen weten hoe veel stress het geeft
als je moet uitleggen wat er in je hoofd omgaat als je het zelf niet begrijpt …
Ik was sterk en krachtig .
Ik kon het leven aan .
Ik heb vele tegenstanders met moed kunnen verslaan .
Ik rechte steeds mijn schouders ,
klein kreeg het leven mij niet ondanks zorg en ziekte ,
pijn en groot verdriet .
Maar nu tril ik op mijn benen ,
tranen stokken in mijn keel .
Ik kan het niet meer dragen ,
het wordt me veel te veel .
Zomaar uit het niets kreeg ik de genadeslag .
Ik zakte door mijn knieën ,
zodat ik op de aarde lag .
Mag ik dan huilen ,
is dat dan niet zwak ?
Ben ik dan geen verliezer omdat ik in tweeën brak ?
Zwak durven zijn , tranen laten gaan ,
is de enige manier om weer op te kunnen staan …..
Ben al een aantal dagen bezig geweest om dit kleine stukje te typen
omdat het me gewoon niet lukt om in 1 keer te doen .
Nogmaals bedankt iedereen en wens jullie weer alle goeds toe ,
geniet van het leven , want het duurt maar even .
Liefs en een hele dikke knuffel voor jullie allen …..
Groetjes , Anja ♥♥♥